Donétello ona gülümsedi.Stes hala çok güzeldi.Göz kamaştıran güzelliği bütün barı başlı başına etkilemiş gibiydi.Herkesin gözü şuanda barda olan biteni hafifçe izlemekte gibiydi.
"Gerçekten olabilir Stes."
"Stes" işte bu isim 2 yıldır söylenmiyordu.Etraftan kaybolduğu iki yıldır bunu söylemiyordu.Eski çocukluk arkadaşını çok özlemişti.Onunla olan sırları ve anıları düşüyordu da..Bir şeyi bilmiyordu.Bugün olanları ve neden ortadan kaybolduğunu.Bunu bilmesi gerektiğini düşünüyordu.Evet bunu bilmeliydi.Bir an bugün olanlara takıldı aklı.Yine bir katillik yapmıştı.Bir muggle'ı öldürmüştü.Ama kendisi kaşınmıştı.Donétello'ya bana bıçak çekmek..İşte bu dünyada yapıcağın son şey olacaktı.Bunları düşünürken yüzünde ufak bir soğukluk yayıldığını hissetti.Bunu Stes'e belli etmemek için yüzüne ufak bir yalancı bir tebessüm yerleştirdi.Stes mojitoyu doldurup Donétello'nun önüne çoktan koymuştu..
"Teşekkür ederim."dedi sonra bardağı biraz havaya kaldırdı."Tekrar karşılaşmamızın şerefine"dedi ve bardağın yarısını içti.Boğazından geçen bu tat onu rahatlatmıştı.
"Eee Stes Will ile evlendiğini duydum ben yokken.Tebrik ederim.Biraz geç oldu ama ne yapıcaksın işte."
"Geç mi?Evlat hemde çok geç olmuş.Sen ortalıkta yokken olanlar bunları daha yeni öğreniyorsun."
diye içinden düşünmüştü.Stes ona şaşkın bir şekilde baktığını daha yeni fark etmişti.
"İşte..Birazdan o soruyu soracağına eminim.Bunca zaman nerelerdeydin?"..
