Ara Sokaklara Giden Yolda...

Konu: Ara Sokaklara Giden Yolda... Paz Mayıs 03, 2009 8:28 pm

Gecenin bir yarısı... Her taraf soğuk, dikkat çekmemek için mugglelar gibi giyinmişti... Yürüyordu Meydan'dan ara sokaklara dönen bir yola doğru... Etrafına bakınıp duruyordu sanki izleniyormuş gibi bir his vardı içinde... Hava almaya çıkmıştı ama terliyordu... Ayak uçlarından saçlarının dibine kadar buz tutmuş fakat teni sıcacıktı... "Üşürken terlemek" deyimini yaşıyordu resmen...

Ara sokaklara sapmasına az kaldı... Etraftaki sessizlik kalabalığı içini ürpertiyordu... Ara sokağa -izleniyor ya(!)- onu izleyenden kurtulmak için sapacaktı... Birden aklındaki düşünceleri dağıtmak için Hogwarts'ı düşünmeye başladı... "Acaba nasıl bir yer? Keiji amca tüm alışverişlerimi yapmış mıdır?" gibi sorular soruyordu içinden... Aklı birden oraya gitti köşeyi döndü. Birinci adım ikinci adım... Gözünü açtığında iste yerde yatıyordu...

Hufflepuff I. Sınıf Mesaj Sayısı : 84 Kayıt tarihi : 28/04/09

Kaminochi hızlı hızlı koşuyor, bir yandan da
"Lanet olsun!Eve geç kaldım.Saat çok geç oldu.Hava kapkaranlık ve dadım beni öldürücek.Eğer bu geç kalma olayım annemin ya da babamı kulağına giderse, bir daha camdan bile bakamam!" diye düşünüyordu.

Düşünceleri dikkatini dağıttı.Sertçe bir şeye çarptı ve çarptığı şeyin üzerine düştü.Refleks olarak gözlerini kapamıştı.Gözlerini açtığında, kendi yaşıtı, yakışıklı ve çok güzel gözlere sahip bir genç ile göz göze ve yerdeydi!Yanaklarının kızardığını hissetti.Hızlıca toparlanıp ayağa kalktı.
"B-ben çok özür dilerim!" dedi bir çırpıda.
Aklından binlerce düşünce geçiyordu:
"Bu da kim!Bana yapılan bir suikast ya da kaçırma planının parçası mı?Ya da karanlık taraftan kötü bir büyücü mü?Korkuyorum!Ama hepsi bir yana o çok yakışıklı! vs."
Düşüncelerinden utanmıştı.Kafasını hafif eğdi.Soylulara yakışır bir şekilde tekrar özür diledi.
"Çok üzgünüm.Dikkatsizliğim yüzünde size zarar verdim.Eğer herhangi bir isteğiniz varsa, karşılıyabilirim." dedi.

Gryffindor I. Sınıf Mesaj Sayısı : 23 Kayıt tarihi : 02/05/09

Gözlerini açtığında yerdeydi ve bir kız onun üstündeydi... "Aman tanrım onu öpücektim..!" dedi içinden ve kızın yüzüne şok olmuş bir ifadeyle bakıyordu... Ne oluyordu? Tırnaklarında bir sızlama kalbinde küçük bir acı hissetti... Yoksa bu daha önce yaşamadığı ve Keiji amcasının ona hep bahsettiği "aşk" mıydı bu? Kız hemen ayağa kalktı ve Yugi'nin toparlanması da tam bu anda gerçekleşti... Üstünü başını çırptı kalkıp...

"Sorun değil..."

Kıza birkez daha baktı ve mahçup olduğunu gördü...

"...Eğer herhangi bir isteğiniz varsa, karşılıyabilirim..."

"Seni istiyorum... Oh yoo... Pardon... Tabiki de yok... Bende özür dilerim... Ama merak ediyorum bu kadar hızla nereye gidiyordun?"

Onu süzdü birkere daha... Sonra gözlerine kenetleniverdi... Olamaz gerçekten aşktı bu... "Bu duygu çok güzelmiş..." diye geçirdi içinden ve kızdan cevabını bekleyerek onun gözlerine bakmaya devam etti... En az onun kadar mahçuptu ama belli etmiyordu.. Dalıp gitmişti ona...

Hufflepuff I. Sınıf Mesaj Sayısı : 84 Kayıt tarihi : 28/04/09

Kaminochi gencin toparlanıp,
"Sorun değil..."
demesini hayranlıkla izledi.Her hareketi onu daha da yakışıklı yapıyordu.Ya da Kaminochi büyülenmişti.
Gencin "Sorun değil..." demesine rağmen yine de
"Çok üzgünüm.Dikkatsizliğim yüzünde size zarar verdim.Eğer herhangi bir isteğiniz varsa, karşılıyabilirim."
diyerek özürünü yeniledi.
"Seni istiyorum... Oh yoo... Pardon... Tabiki de yok... Bende özür dilerim... Ama merak ediyorum bu kadar hızla nereye gidiyordun?"
Gencin verdiği cevap ilk başta Kaminochiyi şok etti ve Kaminochi 2 kat daha kızardığını hissetti.Yüzünü azda olsa saçlarıyla kapandığı düşüncesiyle, kafasını yerden kaldırmayıp,
"Eve gitmek zorundayım.Saat çok geç oldu ve etraf çok karanlık.Dadım buna çok sinirlenecek." diyebildi.

Gryffindor I. Sınıf Mesaj Sayısı : 23 Kayıt tarihi : 02/05/09

Ona deliler gibi aşık olduğunu hissetti birden... Onu çok sevdiğini... Ve bunu söylemek için biraz erken olduğunuda itiraf etmeliydi... Onun ismini bile duymamıştı daha... Hem ya bir büyücü ve bir Slytherin'se... Kötülerden hoşlanmazdı ama o kötüye benzemiyordu... Ne olursa olsun ismini kim olduğunu öğrenmek istiyordu en azından... Küçük bir sohbet onu evine ne kadar geç bırakabilirdi ki? Etrafına küçük bir kaçamak bakışla göz attı orda dinlenmek için bir yer vardı... Sonra hemen onun gözlerine döndü... Yine büyülenmiş gibi bakıyordu ona...

Onun kızardığını görünce Yugi'de ne dediğinin farkına vardı ama iş işten geçmişti... Ama aklına gelen şuydu, "Eğer onu istediğimi duyunca gitmemişse demek ki...." sevinçten yüzü biraz gülümsedi ama ona belli etmemek için çok az bir gülümseme oldu bu... Parmağıyla oturmak ve biraz dinlenmek için yapılmış bir yer gösterdi... Diğer eliyse saçına gitmişti ve ona bakıp gözlerini kapatıp gülümsedi...

"Eve biraz geç kalsan birşey olmaz... Benim yüzümden olduğunu söylerim... Hadi, gel şuraya oturalım ne dersin?"

Hufflepuff I. Sınıf Mesaj Sayısı : 84 Kayıt tarihi : 28/04/09

Karşısındaki genç bir şeyler düşündükten sonra bir eliyle bankı gösterip diğer elini saçına götürmüştü.Kaminochi "Ne kadar baştan çıkarıcı." diye düşündü.Genç ona
"Eve biraz geç kalsan birşey olmaz... Benim yüzümden olduğunu söylerim... Hadi, gel şuraya oturalım ne dersin?"
diyerek cevap vermesi Kaminochi için çok zor olan bir soru sormuştu.Kaminochi
"B-ben şey.Hımm.Nasıl desem.Dadım bana çok kızacak ama yetenekli bir soylu kızı olarak iyi yalan söyleyebilirim." dedi ve utançla karışık bir şekilde gülümsedi.Gidip, banka oturdular.Kaminochi'nin aklına her soylu kızı öğretilen en önemli öğretilerinden biri geldi.Kendini takdim etmek!
"Ben Noroino ailesinin, en küçük kızları Noroino Kaminochi'yim.Hogwarts'da okumak için, ülkemden buraya geldim." dedi.İçinden de
"Lanet olsun Kaminochi!Bir soylu gibi davransana!Başını yerden kaldır.Konuşurken karşındakinin gözlerine bak ve ne olursa gülümse.Evet bunu yapmalıyım." dedi ve başını kaldırıp, gencin morumsu gözlerine bakakaldı.Büyülenmiş bir halde gence bakarken, hafifçe gülümsedi.

Gryffindor I. Sınıf Mesaj Sayısı : 23 Kayıt tarihi : 02/05/09

Oturdular... Oturmadan önce biraz duraksayıp onu süzdü yeniden büyülenmiş gibi oldu ve tekrar kendine gelerek oturdu... Bankın iki yanında oturuyorlardı... Sonradan Yugi biraz yaklaştı kızda ona doğru döndü... Kız konuşmaya başlamıştı ama birden resmileşti... Garip ama Yugi kendinden sonra en hızlı değişebilen insanla karşılaşmış gibi görünüyordu... Bundan mutsuz değildi... Onunla karşılaştığı anı tekrar yaşıyordu zihninde...

Bir dakika... Soylumu... Ohh evet soylu ve Hogwarts... Ona kendini tanıtması gerekti ama bunu kısaca yapabileceğini sanmıyordu... Onun gözlerine bakakaldığını hissetti ve gülümsedi... Bir hamleyle saçlarını düzeltti ve onun gözlerine Yugi'de baktı... Kaminochi... "Ne güzel bir isim acaba anlamı ney? Neyse Keiji amcaya sorarım.." Onunla bakışıyorlardı... Kalbi duracak gibiydi... Aşktı bu hemde çok güzel bir duygu...

"Benim adım... Yugi... Jeseon'dan geliyorum.. Çinli'ler Jeseon'u işgal ederken ordan kaçmak zorunda kalan 2 aileden birinin tek oğluyum... Diğer aile amcam Keiji Daisuke'nin ailesiymiş... Babam beni kucağında kurtarmış onunla beraber büyüselerde İngiltere'ye geldiklerinden beridir görüşmemişler... Babam da ölünce bende Keiji amcama kaldım... Kendisi Hogwarts Profesörlerindendir... O çok iyi bir ustadır ama bana ne kılıç kullanmayı öğretti nede birşey... Bana hep der ki 'Senin silahın beynin, asan ve sevgin olacak'"

Ondan ayırıp gözlerini birden uzaklara daldı... Sonra tekrar ona döndü ve her ne kadar erken olsada bunları söyleme gereği duydu...

"Bana hep birşeyden bahsederdi... Aşk... 'Öyle bir duygudur ki anlayamazsın' derdi... Ve ben onun anlattığı aşkı bugün yaşadım Kaminochi... Ne kadar erken yada geç bilmiyorum çünkü ilk defa oluyo bu bana... Seni seviyorum ben sana aşığım..."

Hufflepuff I. Sınıf Mesaj Sayısı : 84 Kayıt tarihi : 28/04/09

"Benim adım... Yugi... Jeseon'dan geliyorum.. Çinli'ler Jeseon'u işgal ederken ordan kaçmak zorunda kalan 2 aileden birinin tek oğluyum... Diğer aile amcam Keiji Daisuke'nin ailesiymiş... Babam beni kucağında kurtarmış onunla beraber büyüselerde İngiltere'ye geldiklerinden beridir görüşmemişler... Babam da ölünce bende Keiji amcama kaldım... Kendisi Hogwarts Profesörlerindendir... O çok iyi bir ustadır ama bana ne kılıç kullanmayı öğretti nede birşey... Bana hep der ki 'Senin silahın beynin, asan ve sevgin olacak'"

Kaminochi içinden "O da benim gibi uzak doğudan gelmiş.Şimdi farkediyorum da sanırım onu bu kadar yakışıklı bulmamın sebebi bizim ırkımızı andırması." diye düşündü.

"Bana hep birşeyden bahsederdi... Aşk... 'Öyle bir duygudur ki anlayamazsın' derdi... Ve ben onun anlattığı aşkı bugün yaşadım Kaminochi... Ne kadar erken yada geç bilmiyorum çünkü ilk defa oluyo bu bana... Seni seviyorum ben sana aşığım..."

Kaminochi daha ne olduğunu anlayamadan Yugi, Kaminochi'yi şoka sokmuştu.Kaminochi önce donup kaldı.Sonra yavaşça alt dudağını ısırdı.

"B-ben...Şey anlarsın ya...Senle yeni tanıştık ve dadım bu duruma pek sıcak bakmaz.Aslında ben de senden hoşlanıyor gibiyim ama bir soylu olarak benim çok önemli sorumluluklarım var.Ailenin en sevilen ve ilgi gören üyesi benim.Tüm aile bütün umutlarını bana bağlıyor.Babam diğer soylu aileler arasında araştırma yapıp bana en uygun eşi aramaya yavaş yavaş başladı bile.Bu yüzden, sana aşık olamam.Ben...çok...özür dilerim." dedi, Kaminochi.
Çok üzülmüştü.En son isteyeceği şey birinin ona aşık olmasıydı.
Beyni bunları söylemişti ama kalbi o morumsu gözleri yüzünden kavruluyordu.Birden o amansız cesareti geri geldi ve Kaminochi'ye çok ilginç gelen o morumsu gözleri derin derin incelemeye başladı.Küçük bir çocuğun merakla bir şeyi incelemesi gibi bakıyordu.Sanki çok ilgi çekici bir şey görmüş gibi.Öyle derin baktı ki, sanki zaman durmuş gibiydi.Öyle derin baktı ki, ona ne kadar yaklaştığını farketmemişti.
Birden geri sıçradı.
"B-ben artık gideyim."dedi.
İçinden ise
"Lanet olsun gözleri o kadar büyüleyici ve gizemli ki!Sanki bir firavundan çalınmış gibi!Okuduğum ve resimlerini gördüğüm firavun heykellerinin en güzeline canlı canlı bakıyormuş gibiyim." diye haykırıyordu resmen...

Out:Devam edicek^^

Gryffindor I. Sınıf Mesaj Sayısı : 23 Kayıt tarihi : 02/05/09

"Benn..."

Yıkılmış gibi görünüyordu gözleri faltaşı gibi açılmıştı sonradan kendini toparladı... Ona baktı... Gözlerine takıldığını gördü gözlerinin... Çok yaklaşmışlardı ki o birden geri sıçrayıverdi... Yugi ona bakmaya devam ediyordu...Kız gitmeyi istiyordu... Başta karşı koymadı... O ayağa kalkınca dizlerinin üstüne çöktü, onun önüne...

"Ailem... 2 kabile ve tüccar reislerinin birleşmesiyle oluşmuş fakat ikiside yıkılmıştır... Çinli'ler tarafından... İngiltere'ye 2 yaşımda geldim ve babamın öldüğü haberini 6 yaşımda aldım... Bütün bu yaşadıklarıma rağmen ilk kez yaşadığım bir duygu var Kaminochi... Seni seviyorum, senden hoşlanıyorum ve eğer benden hoşlanıyorsan lütfen benimle ol... Seni çok seviyorum..."

Son söylediğini gözlerinden yaş gelerek söyledi ve kızın ayaklarına kadar kapandı... Bu duyguyuda yaşadığı aşk duygusu gibi ilk defa yaşıyordu... Bu nasıl birşeydi ki Yugi'yi diz çöktürtmüştü... Daha önce kimsenin önünde eğilmemiş olan başı eğilmişti... Bu Keiji amcanın söz ettiği "Aşkın Acı Tarafı" olmalıydı... Birkez daha onun yüzüne, gözlerine baktı... Ve öyle kenetlendi ona dizlerinin üstünde...