Godric's Hollow Park

Konu: Godric's Hollow Park Paz Mayıs 03, 2009 8:18 pm

Anlaşmalı Role Play
Oyuncular:*Donétello Darknéss
*Amy Dudley
Kurgu:Donétello can sıkıntısından patlamak üzere daha yeni gelişen bu kasabaya gelir.Burada tamamen büyücüler yaşamaktadır.Parkta bir bankta otururken yanına bir bayan gelir ve sohbet başlar...

"Lanet olsun niye adam akıllı bir şey giymedim ki üstüme.Hala muggle elbiseleri içinde olduğuma inanamıyorum."

diye sayıklanarak bu güzel küçük kasabaya geldi.Yorucu bir gün geçirdi.Ah tabi onun için yorucuydu.Başkası için belki sıradan ve dinlenme olarak gelebilirdi.Yeni yapılmış bir parka doğru yöneldi.Burada gençler -çoğunluğu çocuk olanlar- ve bir sürü kadın vardı.Klasik yaz günü diye düşündü.Donétello.Bir bpş banka oturdu.Yeniydi ve gıcır gıcırdı.Etrafı izlemeye başladı.Koşuşan çocukları...Aralarında konuşan güzel kadınları...Bir an bu düşünceden sıyrıldı.Aldığı haber onu sevindirmiş görünüyordu.Sir Henry Howard ünlü İngiltere Lordu evine dönmüştü.4 ay sonra..İşte bu haber tüm İngilterede konuşuluyordu.Bir an kendisinin daha bir kılıçla ilgili bir şey yapmadığını hatırladı.Sadece asası vardı ve büyü yapabiliyordu.Kılıç kullanmalıyım bir an önce diye iç geçirirken bir an aklı başka bir yere takıldı..Kurtadam olduğunu öğrendiği o ilk geceye..İşte o gün ailesinden kopmuştu.Onlara zarar vermek istemediği için aileden ayrılmış ve izini kaybetmişti.Onlarsız geçen yıllar..İşte o yıllar bir çok kişiyi öldürdüğü söylenebilirdi.Ama şimdi bu mesleği bırakmıştı.Katillik ona göre bir şey değil diye düşünüyordu.Ama kana susamışlık öldürme hazzı onun katil olan kısmından kurtulamıyordu.Bankta öylece oturmaya ve etrafı seyretmeye başladı.Kuşların o mutlu ciklemeleri..Ağaçların sessiz esen rüzgarda ses çıkaran yapraklarının sesini dinlemeye başladı...

Lady Mesaj Sayısı : 201 Kayıt tarihi : 01/05/09

Amy günün güzelliğine havanın ise serinliğine kendisini kaptırmış yürüyordu..Etrafında koşuşturan çocuklar vardı,hepisde birbirinden tatlı birbirinden şekerdi..Az ileride bir park gördü.Yeni açılmış olsa gerekti ki ilk defa görmüştü..Zaten uzaktanda tertemiz gözüküyordu.Yavaş yavaş ısınıyordu hava .Güneş gereğinden fazla rol oynamıştı artık.İnsanlar güneşten bunalmış gibi kendilerini gölgeli banklara atmışları.Zaten onlarda sayılıydı.Amy git gide yorulmaya başladı.Oda oturmak istiyordu.Ama yerinden kalkan yoktu.Herkes durumundan memnundu tanrı aşkına bunlar karşısındaki kişileri hiç düşünmezlermiydi.!Parkın biraz uzağında kocaman bir ağaç vardı.Bank ise boş gözüküyordu.Koşar adımlarla banka doğru gitti fakat yanılmıştı bank doluydu.Arkasını döndü başkada oturacak yer yoktu.İnsanlar güneştern kaçıyordu.Sadece ağaçların altındaki banklarda biraz rahatlayabilmişleri.Amy'de rahatlamak istiyordu.Belkide karşısındaki kişi bir nezaket gösterip yanında oturmasına birşey demezdi.Bunun tek bir yolu vardı oda sormak olucaktı..

-Afedersiniz,yanınız boşsa oturabilirmiyim ?

Adam galiba onu duymamazlıktan geliyordu ya da kendi kurduğu cümleleri ile ilgiliydi"Lanet olsun niye adam akıllı bir şey giymedim ki üstüme.Hala muggle elbiseleri içinde olduğuma inanamıyorum.Amy arkasını dönmüştü.Gitmeden önce birkere daha baktı ama insanlar sanki oturdukları yere yapıştırılmışçasına kalkmıyolardı..Amy şansını denemek için bir kere daha konuştu

-Afedersiniz yanınız boşmuu ?

Adam hala onunla ilgilenmiyordu.Sadece evet veya hayır kelimeleri söylemek bukadar zormuydu?Belkide duymuyordu ya da dalgındı kim bilir..

Konu: Geri: Godric's Hollow Park Paz Mayıs 03, 2009 9:20 pm

Bir anlık dalgınlık..Sonra birden bir sesle irkildi.Karşısında güzel bir bayan vardı.Ona şaşkın gözlerle baktı.
"Çok affedersiniz hanımefendi buyrun oturabilirsiniz."
dedi.Kadın yanına oturduğunda Donétello onu bir yerden tanıyor olabileceğini merak etti.Doğru tanıyordu.Ama nerden?..Kadın yanına oturduğunda konuşmak istememişti.Etrafı seyrediyordu.Birden kurtadam içgüdüleri..Donétello'yu dürtmeye başladı.Etrafta bir yerlerde onu veya yanındaki birisini izliyorlardı.Buna emindi.Sonra kadınla tanışmadığını fark etti.Ona doğru baktı ve gülümsedi.
"Ah affedersiniz ahmaklığım bugün biraz üstümde.Ben Donétello-Donétello Darknéss.Tanıştığıma memnun oldum."
dedi.Karşısındaki kadını tanıdığına emindi.Yine ufak bir hafıza sorunu yaşıyordu.Yine birisinin ismini unutmuştu.Son zamanlar bu olay sıksık oluyordu.Birisinin ismini yada koyduğu bir eşyanın yerini unutuyordu.Neden olabilirdi ki?..Yanıtını bilmiyordu ama ufak bir tahmini vardı.Şimdi bunun sırası değil diye düşündü.Bu kadını bir yerden tanıyordu.Nerden-nerde..İşte buldum.
"Siz-siz Sir Robert Dudley'in karısı Amy Dudley değil misiniz?Ah evet o sizsiniz.Benim ahmaklığımı affedin Lady'dim."
dedi ve oturduğu banktan kalktı.Ona saygı gösteren bir referans yaptı.Sonra tekrar yerine oturdu.Bunu nasıl yapabilmişti.Koskoca İngiltere Lady'sini tanıyamamıştı.İçinden kendine lanet okumaya çoktan başlamıştı...

Lady Mesaj Sayısı : 201 Kayıt tarihi : 01/05/09

Amy tam adım atmıştı gitmek için bir anda adamın sesi ile arkasını döndü.Hafif rüzgar esmeye başlamıştı.Sonunda ! dedi içinden.

-Çok affedersiniz hanımefendi buyrun oturabilirsiniz."

Amy bu söze sevinmişti.Gülerek adamın yanına oturdu.Etrafı inceliyordu doğanın güzelliğini.Tanrı'nın yarattığı o eşsiz renkleri..Hava artık sıcak değildi esiyordu.Heralde gölgede olduğu için daha rahattı.Adamın bu nezaketi için

-Çok teşekkür ederim..

dedi.Etrafa çocukların sesleri yankılanıyordu.Hepsi bir ağızdan bağırıyordu.Bu sese pek fazla dayanamazdı Amy ama çocukları seviyordu elinde değildi.Aklından bunları düşünürken Yanındaki adam konuşmaya başladı..

-Ah affedersiniz ahmaklığım bugün biraz üstümde.Ben Donétello-Donétello Darknéss.Tanıştığıma memnun oldum."

Amy gülmeye başladı tatlı bir şekilde.Ahmaklık ? Bu kelime biraz ağır kaçmıştı sanki.Çok geçmeden Amyde kendini tanıtmak için karşısındaki kişiye döndü fakat biran çok düşünceli görmüştü onu.Aklındaki herneyse kafasını çok kazıyordu belliydi..Tam birşey söyleyecekken konuşmaya daldı..

-Siz-siz Sir Robert Dudley'in karısı Amy Dudley değil misiniz?Ah evet o sizsiniz.Benim ahmaklığımı affedin Lady'dim."

Amy çok şaşırmıştı.Hala gülüyordu hatta busefer kahkahalrla gülmeye başladı.Adını unutmuştu adamın neydi .. Do-do-dona-donat .. Neyseki çok geçmeden hatırladı Donatello..Güzel bir isimdi.Bir anda ayağa kalktı Amy şaşkınlık üzerine şaşkınlıkla ona bakıyordu..Ayağa kalkmış ona saygı gösteren bir referans yapıyordu.Aslında buna hiç gerek yoktuda.Etraftaki herkes onlara bakıyordu.Özellikle Amy'ye..Herkes ona selam vermek amaçlı gülümsüyordu..Amy'de karşılık olarak gülümsedi herkese..Daha sonra Donatello'nun elinden tutarak onu banka oturtturdu..

-Buna hiç gerek yok Donatello..Ama teşekkür ederim..Evet o benim..

Dedi.Kibar olmaya çalışıyordu.Zaten kibar olmak ve karşısındaki kişiyi kırmamak ona doğduğunda öğretilen ilk şeydi..Gülümsedi..Ve derin bir nefes aldı.Donatello'yu dinlemeye devam etti..

Konu: Geri: Godric's Hollow Park Ptsi Mayıs 04, 2009 2:24 pm

Donétello yerinde oturuyordu ve kendine lanetler yağdırıyordu.Kafası karışıktı.Bir yandan hafızasının silik anılarını ararken diğer yandanda kurtadam sezilerini harekete geçiren şeyin ne olduğunu bir türlü anlayamdı.İngiltere Lady'si Donétello'nun yaptığı ahmaklıklara gülmüştü.Bunda haksız değildi.Kim olsa gülebilirdi.Ona doğru baktı ve gülümsedi.
"Lady'dim gerçekten çok özürdilerim.Bugün biraz düşünceliyim.Ahmaklığımı hoş görünüz."
Bunları dediği anda bir şey oldu ve içindeki o sezi bir anda harekete geçti.Şimdi daha iyi anlaşıldı.İzleniyorlardı.Ama kim tarafından ve neden?..Sessizce etrafa bakmaya başladı.Bir yüz onları izleyen bir yüz görmek istiyordu.Ama ya sonra..Öldürmeme kararı almıştı.Ama bunu bir türlü yapamıyordu.Yıllardır öldürüyordu.Bazen De Estepieñza için bazense açlığını dindirmek için birini öldürüyordu.Tamamen bir katil olmuştu.Ona verilen bu örgüt görevi artık kimliğine işlemişti.Etrafaı izler gibi kontrol etti.Kimse yoktu.Ama bir tehlike vardı.Bundan emindi..
Lady Dudley'e döndü.
"Lady'dim bir mahsuru yoksa size bir soru sorabilir miyim?"
Evet şimdi o çok konuşulan Sir Henry Howard ve Sir Robert Dudley hakkındaki soracağı soru hazırdı.Ama sorması için Lady Dudley'in izin vermesi gerekiyordu.Çünkü bu soru onu yakından ilgilendiriyordu.Ona bakmayı sürdürdü.Cevabını dört gözle bekler gibi bir hali vardı..